روانشناسی ازدواج

روانشناسی ازدواج حساس ترین، حکیمانه ترین و در عین حال پرثواب ترین تلاش انسانی است.اصل زوجیت در هستی پرشکوه ترین نشانه توحید، حکمت و آیت بقا و کمال خلقت و مایه تفکر و اندیشه بشر است. ازدواج یک نیاز فطری و ضرورت حیات اجتماعی و بستر آرامش و رشد و شکوفایی وجود انسان است و غایت ازدواج، رسیدن به کمال آرامش و احساس و تجربه خوشبختی است. بنابراین اصلی ترین معیار انتخاب همسر نیز می بایست با توجه به هدف غایی ازدواج، یعنی نیل به آرامش پایدار تبیین و ترسیم گردد.هر جوان فهیم و رشدیافته ای که قابلیت زوجیت را می یابد شایسته و بایسته آن است که در اولین فرصت زوج همدل و آرامشگر خود را برگزیند.خانواده به معنی خاص آن، با پیمان ازدواج و پیوند همسری زن و شوهری هوشمند، آگاه و برخوردار از بلوغ فکری و قابلیت های اجتماعی و کفایت های مسئولیت پذیری پایه گذاری می شود و این زوج، ستون اصلی تنها نهاد فطری و طبیعی بشر، یعنی خانواده را تشکیل می دهند.سلامت و سعادت جامعه به سلامت و پویایی نظام خانواده وابسته است و سلامت و تعادل و تعالی نظام خانواده نیز به کیفیت روابط بین زن و شوهر بستگی دارد.بزرگترین رکن ازدواج موفق برخورداری از تشابهات زوجین می باشد.حتی اگر دو نفر به تنهایی شرایط روحی و روانی و فکری ازدواج را داشته باشند ولی با هم تفاوت های ریشه ای داشته باشند احتمال موفقیت آن ها به مراتب پایین می آید.بدون تردید انتخاب همسر مهم ترین و سرنوشت سازترین انتخاب انسان در گستره ی حیات می باشد و در این انتخاب سترگ بهره مندی از مشاوره های عالمانه و عاقلانه مشاوران توانمند امری بسیار ضروری و ارزشمند است.مشاوره ازدواج بهره گیری از غنی ترین نگرش فرهنگی و زدودن باورهای کلیشه ای و غیرعقلانی در فرآیند انتخاب مطلوب ترین و آرام بخش ترین همسر است.مشاوره ازدواج نیازمند مشاوران بصیر و فهیمی است که درک عمیقی از فلسفه خلقت و غایت زوجیت در گستره هستی داشته و مبانی روانشناختی، اصول و مولفه های اصلی کفویت در زوجیت را به زیبایی درک نموده و بر آن باور داشته باشند.