مشاوره و راهنمایی

مشاوره و راهنمایی هر دو ناظر به خودشناسی، جهان شناسی، رشد و شکوفایی، سازگاری و قدرت تصمیم گیری می باشند.بنابراین مهم ترین شباهت مشاوره و راهنمایی دارا بودن هدف مشترک است.این اشتراک اهداف به قدری عمیق و وسیع است که برخی از صاحب نظران را بر آن داشته که مشاوره را بخشی از راهنمایی بدانند. به عبارت دیگر بر این باورند که مشاوره خاص بوده و یکی از فنون اجرای راهنمایی به حساب می اید.از آن جایی که مشاوره مهم ترین تکنیک راهنمایی است اصطلاحا مشاوره قلب راهنمایی تلقی می شود. راهنمایی عبارت است از فرآیند یاری کردن به فرد تا خویشتن و جهان خارج از خود را بشناسد.بنابراین قلب راهنمایی را میتوان کمک به خودشناسی و جهان شناسی دانست.تعلیم و تربیت رابطه تنگاتنگی با راهنمایی دارد، به طوری که می توان راهنمایی را بخش عمده ای از تعلیم و تربیت دانست و یا حتی فراتر از آن می توان تعلیم و تربیت را عین راهنمایی تلقی کرد. مشاوره نوعی ارتباط کلامی و غیر کلامی هدفدار است که به فرد در تصمیم گیری هنگامی که توانایی عمل او تحت تاثیر احساسات قرار می گیرد ،کمک می کند.مشاوره موثر و کارآ به مراجع در کشف، ابراز، فهم و پذیرش احساساتش کمک میکند. مشاوره از آموزش متفاوت است. یک مشاوره خوب و مناسب مراجع محور است. یعنی مشاور، فرآیند مشاوره را با رفتارها، شرایط و نیارهای خاص هر فرد شرکت کننده در فرآیند مشاوره متناسب می کند. مشاوره فرآیندی است در جهت کمک مشاور به مراجع در جهت ایجاد سازگاری، حل مشکلات عاطفی، فردی و یا حتی بین فردی، تصمیم گیری، خودشناسی مراجع، رشد و بالندگی شخصی و … .هدف از مشاوره و راهنمایی کمک به مراجع است تا از طریق رابطه ی مشاوره ای، مراجع بتوانند به خودشناسی رسیده و براساس آن دست به انتخاب و تصمیم گیری زند و در مجموع رشد بیشتری حاصل نماید. از این رو مشاوره نیازمند شناخت است. بنابراین مشاور باید در جهت شناخت هر چه بیشتر مراجع تلاش نماید. بعلاوه شناخت بیشتر منجر به ارزیابی صحیح تر و دقیق تر مشکلات مراجع می گردد. در نتیجه مشاور می تواند به تشخیص بهتری دست یابد.تشخیص یکی از وجوه تخصصی حرفه مشاوره است.